سفر به سیستان و بلوچستان

بــامشکــلات بیمــاران آشنــا شویــد

خانه ای بی

سیستان و بلوچستان و محرومیت، مدت هاست در کنار هم، عجین شده اند. استانی با پیشینه تاریخی چندین هزار ساله که نوشتن از آن خود مجالی دیگر می طلبد و این پیشینه کم نظیر مسبب به وجود آمدن فرهنگی غنی در میان مردم این ناحیه شده. مردمان سیستانی و بلوچ، جنسشان فرق دارد، انگار در […]

سیستان و بلوچستان و محرومیت، مدت هاست در کنار هم، عجین شده اند. استانی با پیشینه تاریخی چندین هزار ساله که نوشتن از آن خود مجالی دیگر می طلبد و این پیشینه کم نظیر مسبب به وجود آمدن فرهنگی غنی در میان مردم این ناحیه شده. مردمان سیستانی و بلوچ، جنسشان فرق دارد، انگار در این چند هزار سال حسابی آب دیده شده اند و هیچ چیزی نمی تواند زمین گیرشان کند، اما روزگار،چندین سال است به این نوادگان رستم و سهراب اسفندیار، روی خوش نشان نداده. سایه جنگ و محرومیت و خشک سالی مدتهاست بر سرشان سنگینی می کند و از آن بدتر بی توجهی مسئولینی که نمی دانند چه گوهر هایی در این خطه از خاک نهفته است. همین بی توجهی ها خودش هزاران مشکل به وجود آورده، مهم ترینشان فقر، که خود هزار بلای دیگر را به وجود می آورد.

این فقر افسارگسیخته در کنار مسائل دیگر مثل درصد پایین سواد، نبود امکانات بهداشتی، نبود آموزش های لازم و نبود حداقل امکانات رفاهی، موجبات انواع بیماری ها را پدید آورده که می شد به راحتی با اندکی توجه بیشتر به این استان، از این معضلات جلوگیری کرد.

سیستان و بلوچستان دومین استان ایران از لحاظ وسعت و حدود سه میلیون نفرجمعیت دارد. نرخ باسوادی در سیستان و بلوچستان ۷۹ درصد می‌باشد که ۷ درصد پایینتر از میانگین کشوریست. در سال ۹۴، ۲۰۰ هزار کودک و نوجوان در استان سیستان و بلوچستان از تحصیل بازمانده‌اند و تنها ۵۰ درصد ورودی‌های مدارس در کسب مدرک دیپلم موفق می‌شوند، همچنین بیش از نود درصد کلاس‌های مدرسه‌ها غیراستاندارد می‌باشد استان برای رسیدن به سطح آموزشی مناسب به ۸۰۰ هزار متر مربع فضای آموزشی و ۸ هزار نیروی انسانی بیشتر محتاج است.

از منظر بهداشتی به دلیل دسترسی محدود به آب شرب در بعضی نقاط روستایی و همینطور میزان رو به رشد سطح آلودگی هوا در سالهای اخیر، وضعیت مناسبی وجود ندارد و در این میان در نظر بگیرید تعداد زیادی بیماران صعب لعلاج را که به دلیل نبود امکانات کافی ، در بدترین شرایط به زندگی ادامه می دهند.

بر اساس برآورد ها ده ها بیمار پروانه ای نیز در این استان محروم در شرایطی نا مناسب زندگی می کنند و متاسفانه به دلیل نبود آموزش کافی به والدین، تعداد آنها رو به افزایش بوده و چندین خانواده تا به امروز شناسایی شده اند که دارای چند بیمار ای بی می باشند. به هر طریق خانه ای بی طبق رسالت همیشگی خود این بار با حضور در استان سیستان و بلوچستان، قصد دارد تا علاوه بر عیادت از بیمارانی که تحت پوشش داشته، جهت شناسایی موارد جدید نیز اقدامات لازم را انجام دهد.

به زودی گزارش تصویری مفصلی از سفر به سیستان و بلوچستان به حضور شما مردم، تقدیم خواهد شد.

موضوعات مرتبط

با این مقاله مطالعه کنید

اخــــبار و مقــــالات مرتبــــط

بـــا مـــا همـــراه خواهـــید بـــود